- qulancar
- is. bot. Bişirilib yeyilən zoğlu yabanı bitki. Bacı və qardaş ətəklərinə yığdıqları qulancarı yerə töküb . . oturdular. S. S. A..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qulançar — (Bolnisi, Borçalı, Gəncə, Qazax, Mingəçevir, Ordubad, Şəmkir) yeməli yabanı bitki adı. – Qulançarı gederix’ dərerix’, soηra gətirerix’, tuada pişirerix’ (Qazax); – Qulançarı yağnan qo:randa ləzətdi olur (Gəncə); – Oğlum bağdan yığdığı qulançar… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
atqulançarı — (Qazax) qulançar (yeyilən yabanı bitki adı). – Souxbulax vazqalında basajır gələndə 10 kom atqulançarı satdım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qulənçər — (Oğuz) bax qulançar. – Qulənçər çox yiməli şeydi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
atqulancarı — is. bot. Bozumtul iri qulancar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kolluq — is. Kollardan ibarət sahə; kolu çox olan, kol basmış yer. Kolluğu qırmaq. Kolluqda gizlənmək. <Tarverdi:> Mənim kolluq içində iki yüz yoldaşım yatır. M. F. A.. . . Sıx kolluqdan yavaşyavaş baharın dirçəldib dilə gətirdiyi quşların pıçıltısı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti